........
რა ეშველება ამ დამპალ ყოფასდა შენ მის ცენტრში რა გეშველება?
ყოფნა ჯობია თუმცა არ ყოფნას,
მუდამ სიწყნარეს კი გახელება.
ამ დაკოდილებს რა მოუხერხოთ?
სიტყვის თქმის თავი რომ აღარ დარჩათ?
მთებში დაინგრა, ჩამოლპა ჭერხო
ბარში კი ვაზი აღარ გადარჩათ.
ჩემო ქვეყანავ, მე როგორ გითხრა?
სიტყვებსაც უკვე ყავლი გასვლიათ.
ამ მიწა-წყალზე ათასი ბრძენობს,
ტვინიც აქვთ, თუმცა სწავლა აკლიათ.
No comments:
Post a Comment