+18

მე შემოვდივარ ყოველ დღე შენში ღია საშოდან
და შენს მკერდს ვზილავ, როგორც თოვლის, ან ცომის გუნდებს,
დღეს ვწერო სექსზე მიუღებელი არის რატომღაც,
აქ უფრო მეტად უთანაგრძნობენ დაკარგულ სულებს.
ძალით თვითმკვლელებს, ძალა არ აქვთ მოიკლან თავი,
არც სიყვარულის ნიჭი დარჩა ახალგაზრდობას,
მიუმალიათ სურვილები სადღაც ღრმად, თავის
გულებში?! არა უფრო ღრმად და სულით ბოზობას
გადააყოლეს ერთმანეთი და ყალბი სიბილწე,
ნიღბებიდან რომ იმზირება და ბილწ სურვილებს
ჯურღმულებიდან ამოხეთქვისთვის ისე მიიწევს,
რომ გაუსწორდეს ფარულ ვნებიებსა და ტყუილებს.
ცოცხალს ვინ ჩივის, უკვე მკვდრებსაც არ ასვენებენ,
ბნელი სულები ღრმად დაუმალავთ ეკლესიებში,
ყოველ დღე ახალ უხრწნელ ნეშტებს მიასვენებენ,
ცოდვის შენდობას უკვე იყიდი მაღაზიებში.
კიდევ რა დარჩა, ბევრია და რომელი ერთი,
რომელი ერთი უნდა დავწერო, შენი საშოდან
მოსჩანს სურვილი და სისველე ვნებათა ღმეთის,
თუმც ვწერო მასზე მიუღებელი არის, რატომღაც.

26 მარტი 2014
ვენეცია