მას შემდეგ რაც შენ.....
სისულელეა ყველაფერი, მაგრამ მაინც წერ,
რადგან არ გყოფნის თავში ძალა, რომ აღიარო
და შენ სტრიქონებს ღამესა და მუზას მიაწერ.
თან სურვილი გაქვს პოეზია დააყიარვო.
ეჰ და ქალქიც აიმრიზა, იმდენად რომ ვთქვათ
აღარაფერი მაიმედებს, ისევ თავიდან
ვეწევი, ვლანძღავ, ბარში ვსვამ და ხანდახან მოვსთქვამ,
თან ვერაფერი გამიგია, თუ აქ რა მინდა?
და ამ უფერო აივნებსაც ჩავყვები დილით,
კვლავ ეს უსახო დარაბები, ქოლგების დასტა.
გამოღვიძებულ ვენეციას ვლანძღავ რა პირით?
სულ "პორკო დიო, გე ზბორო და ნო კაცო ბასტა"
იგივე გზაა გასავლელი, იგივე ხიდი,
ვიწრო ქუჩები, კაფე "როსო" და ტურისტები.
ახვევ თამბაქოს, ღვინო წითელი, ცოტა ხილი
და გახელებამ რომ არ წაგიღოს ეტმასნები
ბარის მაგიდას, რადგანაც უკვე სულ ერთია,
აღარ მაწუხებს ამინდები და მყრალი სუნი,
რაც შენ დაგვტოვე მარტო, ერთად მე და ვენეცია,
აჩრდილებივით ჩავათავეთ მეტრაჟი სრული.
აქ კი ქალქიც აიმრიზა, იმდენად რომ ვთქვათ
აღარაფერი მაიმედებს, ისევ თავიდან
ვეწევი, ვლანძღავ, ბარში ვსვამ და ხანდახან მოვსთქვამ,
თან ვერაფერი გამიგია, თუ აქ რა მინდა?
9 მარტი 2014
ვენეცია
No comments:
Post a Comment