Sunday, December 28, 2014

თავს ზევით ძალა ცოტაა და არა ყოველთვის,
სად გაიქცევი ამ ქვეყნოდან თავს რომ უშველო?
გენიოსებსაც ივიწყებენ, როგორც ყოველთვის
როგორც გუშინდელს, ჩვეულებრივს, ან უმნიშვნელოს.

ეხ ამ ზამთარსაც არ დაადგა საშველი, თორემ
მოკლავენ ალბათ ძველბიჭები სადაც ნახავენ,
გამოგეცალათ ეგ თასები ბატონო ბარემ,
თვარა ამ თოვლში თუ მოკვდები ვერ დაგმარხავენ.

შენ ამის მერეც კი მისტირი რაღაც ღირებულს,
სასაცილოა ამ დროში, თუ რამეს მოელი...
აბა რა გითხრა? მკვდარსაც ვერ ნახავ აქ გაღიმებულს,
ცოცხალს? -- იცოცხლე, იკრიჭება, როგორც სულელი.

ასე ბატონო, ბევრი ახალი, რომ ვერ ვაძველებ,
გულში ვიმალავ და ვერ ვაჩენ, თუ რა მაღელვებს,
რაღა მოვკითხო კაფეში დამჯდარ მადმუაზელებს?
სულ ერთიანად, სიცილით რომ გამოაღლევეთ.

ახლა მშვიდობით, დაგივიწყებთ როგორც თვითმკვლელი,
ბოლო თუ არა, ბოლოს წინა , ან უფრო ადრე
არ დაგეზაროთ რომ მომაწიოთ ყველა მლიქვნელი,
ისე მწარედ, რომ დამეწიონ და ცოტა გამცდნენ.

28 დეკემბერი 2014
ვენეცია

Saturday, December 27, 2014

ისე გულიანად მოდის
აღარ გაჩერდება ვიცი,
გრძნობა, სევდანარევ ბოღმის,
გულში თუთუნივით იწვის.

ისე წაიყოლებს ქარი,
ყვითლად გარინდებულ ფოთლებს,
როგორც სევდიანი ქალი,
გულში გაუმხელელ გრძნობებს.

ვენეცია
2014